توسط : سرور مجازی (VPS) را می‌توان یک ترکیب موفق از سرورهای اشتراکی قدیمی و سرورهای فیزیکی پر دردسر دانست. سرور خصوصی مجازی (VPS) یک راه حل مجازی قدرتمند برای میزبانی وب سایت‌ها، برنامه‌ها و سایر خدمات آنلاین است. این سرور مجازی ویژگی‌ها و معایب متخص به خودش را دارد که در ادامه به معرفی آنها می‌پردازیم. با ابر فردوسی همراه باشید:
سرور مجازی یا VPS چیست؟
سرور VPS مخفف عبارت Virtual Private Server به معنای سرور خصوصی مجازی است. این سرور مجازی حاصل تقسیم یک سرور فیزیکی اختصاصی به محیط‌های کوچکتر است. پس هر کدام از این محیط‌های کوچکتر یک VPS نام دارند.
نکته مهم و جالب درباره VPS ها این است که هر کدام منابع مخصوص به خودشان را دارند و به صورت ایمن و مستقل از یکدیگر فعالیت می‌کنند. بنابراین می‌توان گفت که از تقسیم محیط یک سرور فیزیکی، چندین سرور مجازی به وجود می‌آید که هر کدام سیستم‌عامل، CPU، RAM و فضای دیسک مخصوص به خودشان را دارند.
اما این تقسیم بندی به چه صورت انجام می‌شود؟ وظیفه تقسیم بندی و حفظ حریم خصوصی هر VPS بر عهده فناوری مجازی‌سازی است. از این فناوری برای مدیریت و توزیع منابع سرورها استفاده می‌شود. با کمک مجازی سازی، دیگر نیازی به خرید سرورهای فیزیکی متعدد توسط کاربران نیست؛ بلکه منابع یک سرور فیزیکی میان چندین کاربر تقسیم می‌شود.
هر سرور مجازی یا VPS مشابه یک سرور فیزیکی کامل عمل می‌کند و امنیت و حریم خصوصی کاربران را تضمین می‌نماید. هر کاربر می‌تواند با توجه به نوع نیاز خود نرم‌افزارها و فایل‌های خود را در آن نصب و اجرا کند و محیط سرور مجازی خود را بر اساس نیازهای خاص خود مدیریت نماید.
کاربردهای سرور مجازی چیست؟
یک سرور مجازی به دلیل ماهیت انعطاف پذیر و مقیاس‌پذیر خود، می‌تواند برای طیف وسیعی از اهداف استفاده شود و کاربردهای گسترده‌ای در صنایع و بخش‌های مختلف داشته باشد. در ادامه با برخی از کاربردهای رایج سرورهای مجازی آشنا خواهیم شد:
میزبانی وب سایت:
از VPS می توان برای میزبانی وب سایت ها استفاده کرد، خواه یک وبلاگ شخصی، وب سایت کسب و کار کوچک یا یک سایت تجارت الکترونیک بزرگتر باشد. کاربران کنترل کاملی بر پیکربندی سرور دارند و به آنها اجازه می دهد تا عملکرد و امنیت را بر اساس نیازهای خود بهینه کنند.
محیط توسعه:
توسعه دهندگان اغلب از VPS به عنوان یک محیط توسعه برای ساخت، آزمایش و استقرار برنامه ها استفاده می کنند. آنها می توانند محیط های تولید را تکرار کنند، با تنظیمات مختلف آزمایش کنند و با اعضای تیم در یک محیط کنترل شده همکاری کنند.
سرورهای بازی:
سرور مجازی می‌تواند میزبان سرورهای بازی برای بازی‌های آنلاین چند نفره باشد. بازیکنان می توانند برای بازی با یکدیگر به سرور متصل شوند و مدیران سرور بر تنظیمات و پیکربندی ها برای سفارشی کردن تجربه بازی کنترل دارند.
میزبانی و اشتراک گذاری فایل:
VPS می تواند به عنوان یک بستر میزبانی و اشتراک گذاری فایل متمرکز عمل کند. کاربران می توانند فایل ها را به صورت ایمن روی سرور آپلود و ذخیره کنند و از طریق پیوندها یا کنترل های دسترسی با دیگران به اشتراک بگذارند.
سرور پشتیبان:
VPS می تواند به عنوان یک سرور پشتیبان برای ذخیره نسخه پشتیبان از داده های مهم از سایر سرورها یا دستگاه ها استفاده شود. این یک راه حل ذخیره سازی خارج از سایت برای بازیابی فاجعه و افزونگی داده ها ارائه می دهد.
سرور VPN:
سرور مجازی می‌تواند میزبان یک سرور شبکه خصوصی مجازی (VPN) باشد و به کاربران این امکان را می‌دهد تا به طور ایمن به اینترنت و سایر منابع شبکه از مکان‌های راه دور دسترسی داشته باشند. این برای کار از راه دور، دسترسی به محتوای مسدود شده جغرافیایی، یا افزایش حریم خصوصی و امنیت مفید است.
میزبانی پایگاه داده:
VPS می تواند پایگاه داده ها را برای برنامه ها و وب سایت ها میزبانی کند و یک محیط اختصاصی برای ذخیره و مدیریت داده ها فراهم کند. کاربران می توانند از بین سیستم های مدیریت پایگاه داده مختلف (مانند MySQL، PostgreSQL) انتخاب کرده و آنها را بر اساس نیاز خود پیکربندی کنند.
میزبانی برنامه:
VPS می‌تواند برنامه‌ها و سرویس‌های مختلفی را میزبانی کند، مانند سیستم‌های مدیریت محتوا (به عنوان مثال، وردپرس، جوملا)، سرورهای ایمیل، ابزارهای همکاری (مانند Nextcloud) و غیره. کاربران کنترل کاملی بر محیط برنامه دارند و می توانند آن را در صورت نیاز شخصی سازی کنند.
تجزیه و تحلیل داده ها و پردازش:
سرور مجازی می تواند برای تجزیه و تحلیل داده ها و وظایف پردازش، مانند اجرای نرم افزار تجزیه و تحلیل داده ها، مدل های یادگیری ماشین، یا شبیه سازی استفاده شود. کاربران می توانند از قدرت محاسباتی و منابع سرور برای مدیریت مجموعه داده های بزرگ و محاسبات پیچیده استفاده کنند.
مزایای سرور مجازی (VPS) چیست؟
سرور خصوصی مجازی (VPS) یک سرور مجازی است که عملکرد یک سرور اختصاصی را در یک محیط میزبانی مشترک تقلید می‌کند. در ادامع برخی از ویژگی های سرور مجازی آمده است:
محیط ایزوله:
هر سرور مجازی محیط و منابع ایزوله و اختصاصی خود را دارد و اطمینان می دهد که منابعش توسط سایر نمونه های VPS در همان سرور فیزیکی تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند.
دسترسی ریشه:
کاربران معمولاً دسترسی ریشه به سرور مجازی خود دارند که به آنها اجازه می دهد نرم افزارها را نصب و پیکربندی کنند، تنظیمات سیستم را مدیریت کنند و سایر وظایف را انجام دهند.
مقیاس پذیری:
کاربران این امکان را دارند که به راحتی منابع VPS خود (مانند CPU، RAM و فضای دیسک) را بر اساس نیازهای در حال تغییر خود افزایش یا کاهش دهند.
منابع اختصاصی:
برخلاف سرور اشتراکی، که در آن منابع بین چندین کاربر به اشتراک گذاشته می‌شود، یک VPS منابع اختصاصی خود را دارد که عملکرد، قابلیت اطمینان و ثابت آن را تضمین می‌کند.
سفارشی سازی:
کاربران می‌توانند محیط VPS خود را بر اساس نیازهای خاص خود از جمله نصب نرم افزار سفارشی، پیکربندی تنظیمات سرور و اجرای اقدامات امنیتی سفارشی کنند.
انتخاب سیستم عامل:
کاربران می توانند سیستم عامل (OS) را برای سرور مجازی خود انتخاب کنند، مانند توزیع های لینوکس (مانند Ubuntu، CentOS، Debian) یا سرور ویندوز، بر اساس نیازهای برنامه و آشنایی خود.
امنیت:
VPS شامل ویژگی‌های امنیتی مانند فایروال، سیستم‌های تشخیص و پیشگیری از نفوذ و به‌روزرسانی‌های امنیتی منظم برای محافظت در برابر دسترسی‌های غیرمجاز و فعالیت‌های مخرب است.
مقرون به صرفه بودن:
میزبانی VPS یک راه حل مقرون به صرفه در مقایسه با میزبانی فیزیکی اختصاصی است. زیرا کاربران فقط به میزان منابعی که به آنها اختصاص دارد، هزینه می‌پردازند.
قابلیت اطمینان:
ارائه دهندگان میزبان سرور مجازی اغلب از زیرساخت های اضافی و راه حل های پشتیبان گیری داده‌ها برای اطمینان از در دسترس بودن و یکپارچگی داده‌ها استفاده می‌کنند.
معایب سرور مجازی (VPS) چیست؟
در حالی که سرورهای خصوصی مجازی (VPS) مزایای زیادی دارند، معایبی نیز دارند. در ادامه با برخی از مهم‌ترین معایب سرور مجازی (VPS) آشنا خواهیم شد:
منابع محدود:
منابع یک سرور فیزیکی میان چندین سرور مجازی مشترک است. استفاده خارج از استاندارد یکی از VPS ها بر روی سایر همسایگانش تاثیر می‌گذارد.
خطرات امنیتی:
محیط یک VPS ایمن هستند، اما وجود سخت‌افزار و زیرساخت مشترک با سایر VPSها می‌تواند خطرآفرین باشد. زیرا نقض امنیتی یکی از آنها بر سرور فیزیکی تاثیرگذار است.
وابستگی به ارائه دهنده هاست:
کاربران برای نگهداری، به روزرسانی و مدیریت زیرساخت به ارائه دهنده هاست متکی هستند. از کار افتادگی یا پشتیبانی معیوب آنها بر عملکرد کاربر تاثیرگذار است.
مقیاس پذیری محدود:
سرور مجازی تا یک محدوده خاص مقیاس پذیر است. اگر تقاضای منابع بیش از ظرفیت سرور باشد، از پس آن بر نمی‌آید.
بهترین جایگزین برای رفع این معایب استفاده از سرور ابری است. زیرا استفاده از چندین سرور متحد با یکدیگر در ابرها، مقیاس‌پذیری و امنیت را افزایش و هزینه‌ها و احتمال از کار افتادگی را کاهش می‌دهند.
انواع سرورهای مجازی چیست؟
سرورهای مجازی را می توان بر اساس معماری و کاربردشان به انواع مختلفی طبقه بندی کرد. برخی از انواع رایج سرورهای مجازی عبارتند از:
- VPS مبتنی بر کانتینر
- VPS مبتنی بر Hypervisor
- VPS مدیریت شده
- VPS مدیریت نشده
- Cloud VPS
- Windows VPS
- Linux VPS
استفاده از سرور ابری فردوسی
همانگونه که پیش از این عنوان کردیم، استفاده از سرور ابری یک راه حل فوق‌العاده برای رفع معایب سرور مجازی است. سرور ابری حاصل اتصال چندین سرور فیزیکی است که به صورت متحد با یکدیگر کار می‌کنند. در حالی که VPS ریشه در یک سرور فیزیکی دارد.
این تعدد سخت‌افزارها به معنای مقیاس‌پذیری و عدم از کارافتادگی سرور است. زیرا در صورت خرابی یک سرور، سایر سرورها وظایف آن را بر عهده می‌گیرند و در نتیجه عملکرد کاربر مختل نمی‌شود.
از طرفی هزینه‌ها در سرورهای ابری به روش Pay As You Go محاسبه می‌گردد. این یعنی هر کاربر به اندازه مصرف خود پول می‌پردازد. این بر خلاف VPS هاست که کاربر بخشی از منابع سرور را اجاره می‌کند و ملزم به پرداخت هزینه آن است. چه از تمام آن منابع استفاده کند و چه نکند.
به طور کلی فناوری سرور مجازی ایران بسیار پیشرفت کرده است مخصوصا در شرکت ابر فردوسی که علاوه بر مزایای ذکر شده، پشتیبانی تلفنی و پیام‌محور هم برای کاربرانش تدارک دیده است. برای تست رایگان سرور ابری فردوسی کلیک نمایید:
