توسط : کولوکیشن (Colocation) که در فارسی به آن میزبانی اشتراکی دیتاسنتر یا هممکانی هم میگویند، سرویسی است که در آن شما سختافزار و سرور اختصاصی خودتان را خریداری میکنید و تنها برای نگهداری آن، فضایی را در یک دیتاسنتر اجاره میکنید. در پاسخ به سؤال کولوکیشن چیست باید گفت برخلاف سرورهای ابری یا اجارهای، در این روش مالکیت قطعات با شماست و دیتاسنتر فقط مسئولیت تامین زیرساختهای حیاتی مثل برق، سرمایش، امنیت فیزیکی و پهنای باند اینترنت را برعهده دارد.
در این مقاله، علاوهبر بررسی دقیق نحوه کارکرد این سرویس به تفاوتهای آن با سرور ابری، چالشهای سختافزاری و هزینههای واقعی اجاره رک میپردازیم تا بتوانید تصمیم بگیرید که آیا نگهداری فیزیکی سرور برای کسبوکار شما منطقی است یا خیر.
فهرست مطالب
نحوه عملکرد سرویس کولوکیشن
شاید برایتان سؤال باشد که دقیقاً فرآیند اجرایی کولوکیشن چیست و وقتی قرارداد میبندید، چه اتفاقی برای تجهیزات شما میافتد؟ برخلاف سرور ابری که با چند کلیک فعال میشود، کولوکیشن یک فرایند فیزیکی و ملموس است که بر پایه مفهوم مالکیت سختافزار (Hardware Ownership) بناشده است.
در این مدل، سناریو معمولاً به این صورت پیش میرود:
شما سرور، تجهیزات ذخیرهسازی (Storage) و فایروالهای خود را خریداری میکنید. سپس این تجهیزات را بهصورت فیزیکی به دیتاسنتر منتقل کرده و در فضای اجارهکردن خود (رک یا قفس) نصب میکنید. از این لحظه به بعد، دیتاسنتر مسئولیت تامین «حیات» سرور شما (برق، اینترنت و سرمایش) را برعهده میگیرد، اما مغز و مدیریت آن کاملاً در اختیار شماست.
نحوه عملکرد سرویس بهصورت تصویر زیر است:
نقش حیاتی دستهای راه دور (Remote Hands)
یکی از نگرانیهای رایج در اجاره فضای کولوکیشن این است که «اگر ساعت ۳ صبح کابل شبکه شل شد، باید خودم تا دیتاسنتر رانندگی کنم؟». پاسخ کوتاه خیر است.
سرویسدهندگان کولوکیشن قابلیتی به نام Remote Hands دارند. تکنسینهای مستقر در دیتاسنتر بهعنوان دستهای شما عمل میکنند و کارهای فیزیکی ساده مثل جابهجایی کابلها، ریستارت کردن فیزیکی سرور یا چک کردن وضعیت چراغهای هشدار را انجام میدهند. البته برای تعمیرات تخصصی سختافزاری یا تعویض قطعات حساس، معمولاً حضور کارشناس خودتان الزامی است.
نکته: در این سرویس، شما ازطریق شبکه (WAN/Internet) به سرورهایتان متصل هستید و مدیریت نرمافزاری را از دفتر کارتان انجام میدهید، اما خانه فیزیکیِ دادههایتان کیلومترها دورتر است.
اجزای اصلی سرویس کولوکیشن
وقتی بررسی میکنید که خدمات کولوکیشن چیست، احتمالا میخواهید ببینید که دقیقاً قرار است بابت چه چیزی هزینه پرداخت کنید؟ ارائهدهندگان کولوکیشن (Colo Providers) در واقع یک هتل ۵ ستاره برای سرورهای شما فراهم میکنند که امکانات آن در چهار دسته اصلی تقسیم میشود:
۱- فضای فیزیکی (رک و قفس)
پایه و اساس کولوکیشن، فضایی است که اجاره میکنید. واحد اندازهگیری این فضا یونیت (Unit) است.
- رک (Rack): کمدهای فلزی استاندارد که سرورها داخل آنها پیچ میشوند. شما میتوانید از یک یونیت (1U) تا یک رک کامل (Full Rack) را اجاره کنید.
- قفس (Cage) و سوئیت: برای شرکتهای بزرگ که امنیت فوقالعاده بالایی میخواهند، فضای اطراف رکها با قفسهای فلزی محصور میشود تا دسترسی فیزیکی سایر مشتریان به سرورهای آنها کاملاً مسدود شود.
۳- برق و سیستم سرمایش (Power & Cooling)
تأمین برق در دیتاسنتر با برق شهری خانه متفاوت است. در اینجا بحث بر سر افزونگی (Redundancy) است. دیتاسنترها از سیستمهای UPS صنعتی و ژنراتورهای دیزلی استفاده میکنند تا حتی درصورت قطع سراسری برق، سرور شما خاموش نشود. همچنین سیستمهای سرمایشی دقیق (Precision Cooling)، دمای هوا را برای سلامت قطعات الکترونیکی ثابت نگه میدارند؛ چیزی که در اتاق سرورهای شرکتی (On-Premise) به سختی قابل دستیابی است.
۳- امنیت و نظارت
وقتی صحبت از امنیت در کولوکیشن میشود، منظور فقط فایروال نرمافزاری نیست؛ بلکه امنیت فیزیکی ساختمان (Physical Security) مطرح است. دوربینهای مداربسته ۲۴ ساعته، گیتهای کنترل تردد بیومتریک و نگهبانی فیزیکی باعث میشود که دسترسی به رک و یونیت سرور شما فقط برای افراد مجاز امکانپذیر باشد.
۴- اتصالات شبکه (Connectivity)
یکی از دلایل اصلی که شرکتها سرویس کولوکیشن در ایران یا خارج را انتخاب میکنند، دسترسی به اینترنت پرسرعت و پایدار دیتاسنتر است. دیتاسنترها معمولاً به چندین تأمینکننده اینترنت (Carrier-Neutral) متصل هستند تا اگر یکی قطع شد، دیگری جایگزین شود. شما پهنای باند و تعداد IP مورد نیازتان را انتخاب میکنید و دیتاسنتر فقط کابل شبکه را به پورت سرور شما متصل میکند.
تفاوت کولوکیشن با سایر سرویسهای میزبانی
| ویژگی | کولوکیشن (Colocation) | سرور اختصاصی | سرور ابری (Cloud) |
|---|---|---|---|
| مالکیت سختافزار | مشتری (شما میخرید) | ارائهدهنده (اجارهای) | ارائهدهنده (مجازی) |
| مسئولیت خرابی قطعات | با مشتری | با ارائهدهنده | با ارائهدهنده |
| مدل هزینه | خرید تجهیزات + اجاره فضا | اجاره ماهیانه ثابت | پرداخت بر اساس مصرف |
| مقیاسپذیری | سخت و زمانبر | متوسط | بسیار آسان و لحظهای |
بسیاری از مدیران IT و صاحبان کسبوکار، سرویس کولوکیشن را با سایر روشهای میزبانی اشتباه میگیرند. اگرچه هدف نهایی همه این سرویسها آنلاین نگه داشتن سایت یا اپلیکیشن شما است، اما مدل مالکیت و مسئولیتها در آنها تفاوت زمین تا آسمان دارد. برای درک بهتر اینکه سرویس کولوکیشن چیست، باید آن را در آینه مقایسه با رقبا ببینیم.
تفاوت با سرور اختصاصی
در نگاه اول، هر دو سرویس به شما دسترسی کامل به یک سرور فیزیکی را میدهند، اما تفاوت اصلی در مالکیت است. در سرور اختصاصی، سختافزار متعلق به شرکت هاستینگ است و شما آن را اجاره میکنید. اگر هارد دیسک بسوزد یا پاور خراب شود، وظیفه شرکت ارائهدهنده است که آن را رایگان تعویض کند.
اما در کولوکیشن، سختافزار (Bring Your Own Hardware) متعلق به شماست. شما سرور را میخرید و فقط فضای رک را اجاره میکنید. در این حالت، اگر قطعهای خراب شود، هزینه خرید و مسئولیت تعویض آن تماماً با خودتان است. کولوکیشن برای کسانی مناسب است که میخواهند کانفیگ سختافزاری خاصی داشته باشند که در پلنهای اجارهای موجود نیست.
تفاوت با سرور ابری (Cloud Server)
اینجا نقطه تلاقی سنت و مدرنیته است. در سرور ابری (cloud server)، زیرساخت کاملاً مجازیسازیشده است. شما درگیر خرید سرور، کابلکشی یا نگرانی بابت سوختن قطعات نیستید. منابع (رم، CPU و هارد) مقیاسپذیرند و میتوانید در لحظه آنها را کم یا زیاد کنید و هزینه را براساس مصرف (Pay-as-you-go) بپردازید.
اما در میزبانی فیزیکی سرور (Colocation)، شما با محدودیت فیزیکی روبرو هستید. ارتقای منابع بهمعنای خاموش کردن سرور، خرید قطعه جدید و نصب فیزیکی آن است. در کولوکیشن، شما کنترل کامل دارید، اما در عوض بار سنگین نگهداری و مدیریت سختافزار نیز روی دوش شماست؛ اما در ابر، این مسئولیتها به ارائهدهنده منتقل میشود.
تفاوت با سرور مجازی (VPS)
سرور مجازی یا VPS، برشی کوچک از یک سرور فیزیکی بزرگ است که منابع آن با دیگران به اشتراک گذاشته میشود (هرچند بهصورت ایزوله). VPS برای کسبوکارهای کوچک تا متوسط با بودجه محدود مناسب است.
در مقابل، اجاره فضای کولوکیشن بهمعنای دراختیارداشتنِ تمام قدرت یک یا چند سرور فیزیکی است. در کولوکیشن خبری از همسایه پرصدا (Noisy Neighbor) نیست که منابع شما را مصرف کند، اما هزینههای آن (خرید سرور + اجاره رک) بسیار بالاتر از یک VPS است.
مزایای کولوکیشن
حتماً پساز فهمیدن مفهوم کولوکیشن چیست، این سؤال برایتان پیشآمده که چرا شرکتها باوجود دردسرهای سختافزاری، هنوز هم بهدنبال اجاره فضای کولوکیشن هستند؟ در جواب باید گفت که طبق گزارشهای تحلیلی گارتنر (Gartner)، سازمانهایی که استراتژی زیرساخت خود را برپایه کولوکیشن میچینند، ترکیبی از قدرت مانور سختافزاری و پایداری دیتاسنتر را هدف گرفتهاند. بیایید نگاهی دقیقتر به این مزایا بیندازیم:
۱. کنترل کامل و مالکیت ۱۰۰ درصدی
در سرویس کولوکیشن، شما مستاجرِ سختافزارِ کس دیگری نیستید. سرور، هارد دیسک، رم و حتی نوع کابلکشی دقیقاً همانی است که خودتان انتخاب و خریداری کردهاید. این سطح از کنترل برای سازمانهایی که نیاز به تنظیمات خاص کرنل (Kernel) دارند یا از نرمافزارهای Legacy (قدیمی و خاص) استفاده میکنند که روی پلتفرمهای ابری عمومی اجرا نمیشوند حیاتی است.
۲. کاهش هزینههای زیرساختی (تبدیل CapEx به OpEx)
ساخت یک دیتاسنتر خصوصی (On-Premise) برای یک شرکت، کابوسی از هزینههاست: خرید ژنراتور، سیستمهای تهویه دقیق، ایمنسازی ساختمان و استخدام نگهبان
کولوکیشن به شما اجازه میدهد هزینههای سنگین سرمایهای (CapEx) برای ساخت دیتاسنتر را حذف کنید و آن را به هزینههای عملیاتی قابل پیشبینی (OpEx) تبدیل کنید. طبق دادههای آماری، این کار میتواند ۳۰ تا ۶۰ درصد در هزینههای نگهداری صرفهجویی کند.
۳. انطباق قانونی و استانداردهای امنیتی (Compliance)
برای بانکها، مؤسسات مالی و سازمانهای دولتی، گاهی اوقات قانون دیکته میکند که «دادهها باید دقیقاً روی دیسکی ذخیره شوند که مالکیت فیزیکی آن با سازمان است». امنیت در کولوکیشن علاوهبر دوربینها و قفسهای فولادی، این اطمینان حقوقی را میدهد که دادههای حساس شما درکنار دادههای هزاران کاربر دیگر در یک فضای اشتراکی مجازی (مانند هاستینگها) ترکیب نشده است. این موضوع برای رعایت استانداردهایی مثل GDPR یا قوانین محلی امنیت شبکه کلیدی است.
۴. پایداری و آپتایم
شما در دفتر کارتان نمیتوانید برق را از دو پست مخابراتی مختلف و اینترنت را از ۱۰ شرکت مختلف همزمان بگیرید. اما دیتاسنترها این کار را میکنند. با قراردادن تجهیزات در فضایی که استانداردهای Tier 3 یا Tier 4 را دارد، خیالتان از بابت برق و اینترنت پایدار راحت است.
بیشتر بخوانید: آپتایم چیست؟ راهنمای کامل برای درک پایداری سرورها و سایتها
معایب و چالشهای کولوکیشن
اگرچه کولوکیشن جذاب است، اما برای هر کسبوکاری مناسب نیست. برخلاف تبلیغات رایج، نگهداری سرور در دیتاسنتر چالشهای لجستیکی و مالی سنگینی دارد که اگر پیشبینی نکرده باشید، میتواند کسبوکارتان را فلج کند.
۱. هزینه اولیه سنگین (شوک اول)
اولین مانع بودجه است. برای شروع استفاده از کولوکیشن، شما باید چند صد میلیون تومان (بسته به قدرت سرور) صرف خرید سختافزار کنید. این جدا از هزینه ماهیانه اجاره رک و یونیت سرور است.
برخلاف سرویسهای ابری که میتوانید با هزینه اندک شروع کنید، اینجا باید همان اولِ کار، چک سنگینی برای خرید تجهیزات بکشید. طبق تحلیل Brilliance Security Magazine، هزینههای پنهان مثل خرید سوییچ شبکه، کابلهای استاندارد و ریلکیتها (Rail kits) اغلب در برآورد اولیه نادیده گرفته میشوند.
۲. کابوس خرابی سختافزار
این بزرگترین ریسک کولوکیشن است. مثلاً فرض کنید که ساعت ۳ بامداد روز جمعه، پاور سرور شما میسوزد یا هارد دیسک اصلی دچار نقص میشود.
در این سناریو، دیتاسنتر هیچ مسئولیتی ندارد. آنها فقط برق و فضا را تامین کردهاند. این شما هستید که باید قطعه یدکی داشته باشید، به دیتاسنتر بروید (یا هزینه سنگین خدمات اضطراری ریموت هندز را بپردازید) و قطعه را تعویض کنید. اگر قطعه یدکی نداشته باشید چه؟ سرویس شما تا زمان خرید قطعه جدید قطع خواهد بود.
۳. چالشهای دسترسی فیزیکی و مسافت
دسترسی به سرور در دیتاسنتر مثل دسترسی به اتاق سرور شرکت نیست که کلید را بچرخانید و وارد شوید. فرایند ورود به دیتاسنتر نیازمند هماهنگیهای امنیتی، نامهنگاری و طی کردن مراحل اداری است. اگر دیتاسنتر شما در شهر دیگری باشد یا فاصله زیادی با دفترتان داشته باشد، هر بار مراجعه فیزیکی برای یک کار ساده، هزینه زمانی و مالی زیادی به تیم فنی تحمیل میکند. همانطورکه US Signal اشاره میکند، فاصله جغرافیایی میتواند در مواقع بحرانی به یک معضل تبدیل شود.
۴. مشکل مقیاسپذیری
امروزه نیاز کسبوکارها بهصورت لحظهای تغییر میکند. اگر ناگهان ترافیک سایت شما ۱۰ برابر شود، در کولوکیشن نمیتوانید با یک کلیک رم یا CPU اضافه کنید. باید سرور را خاموش کنید، کیس را باز کنید و قطعه فیزیکی جدید را نصب کنید. این یعنی Downtime (زمان قطعی) اجباری برای ارتقا. این عدم انعطافپذیری دربرابر رشد ناگهانی، یکی از دلایل اصلی مهاجرت شرکتها به سمت زیرساختهای ابری است.
چه کسانی به کولوکیشن نیاز دارند؟
شاید پساز خواندن اینکه مزایا و معایب کولوکیشن چیست، هنوز مردد باشید که آیا سرویس کولوکیشن در ایران برای کسبوکار شما مناسب است یا خیر. واقعیت این است که کولوکیشن یک راهحل عمومی نیست؛ بلکه یک لباس دوختهشده برای سازمانهایی است که نیازهای خاصی دارند.
طبق تحقیقات TechTarget و DataBank، اگر در یکی از دستههای زیر قرار میگیرید، کولوکیشن احتمالاً بهترین انتخاب برای شماست:
1- کسبوکارهای دارای سختافزار:
اگر شرکت شما قبلاً میلیونها تومان هزینه کرده و سرورهای قدرتمندی خریده است، منطقی نیست آنها را دور بیندازید و بهسراغ اجاره سرور بروید. بهترین کار، انتقال همین سرمایهها به یک محیط امن و استاندارد است.
2- سازمانهای مالی و بهداشتی:
بانکها، مؤسسات بیمه و مراکز درمانی اغلب تابع قوانین سفتوسختی (مثل HIPAA یا PCI-DSS) هستند که میگوید «دادههای حساس نباید روی فضای ابری عمومی (Public Cloud) ذخیره شوند». این سازمانها برای رعایت قانون و حفظ امنیت دادهها، نیاز به اجاره فضای کولوکیشن و کنترل فیزیکی روی دیسکهای خود دارند.
3- شرکتهای با نیاز پردازشی خاص:
گاهی شما نیاز به یک معماری سختافزاری عجیب یا کارتهای گرافیکی خاصی دارید که در لیست سرویسدهندگان ابری پیدا نمیشود. در کولوکیشن، دست شما برای اسمبل کردن هر هیولای پردازشی باز است.
4- کسبوکارهای درحال رشد (SMEs to Enterprise):
استارتاپهایی که از مرحله اولیه عبور کردهاند و میخواهند بدون هزینه سنگینِ ساختِ اتاق سرور از زیرساختهای در سطح جهانی (Enterprise-level) بهرهمند شوند.
عوامل مؤثر بر هزینه کولوکیشن
یکی از سؤالات پرتکرار این است: «قیمت کولوکیشن چقدر است؟». پاسخ به این سؤال مثل قیمتگذاری خانه است؛ بستگی دارد کجای شهر باشد و چه امکاناتی بخواهید. اما فرمول کلی محاسبه هزینه در دیتاسنترها معمولاً شامل چهار متغیر اصلی است:
۱. فضای اشغالی (Rack Units):
شما دقیقاً بابت فضایی که سرور در رک اشغال میکند پول میدهید. واحد محاسبه «یونیت» (Unit) است. هزینه نگهداری یک سرور ۱ یونیتی با یک سرور ۴ یونیتی متفاوت است.
۲. میزان برق مصرفی:
شاید مهمترین فاکتورِ قیمت، برق باشد. سرورهای قدیمی پرمصرف هستند و هزینه برقشان بالاست. دیتاسنترها معمولاً هزینه را براساس «تعداد آمپر» یا «کیلووات» محاسبه میکنند.
۳. پهنای باند و ترافیک:
میزان مصرف اینترنت، پهنای باند و نوع پورت شبکه (مثلاً ۱ گیگابیت یا ۱۰ گیگابیت) مستقیماً روی فاکتور نهایی تأثیر میگذارد.
۴. موقعیت و امکانات دیتاسنتر:
قطعا اجاره فضا در یک دیتاسنتر پایتخت با دسترسی به فیبر نوری اصلی کشور، قیمتی متفاوت با یک دیتاسنتر محلی دارد. همچنین خدمات ارزش افزوده مثل پشتیبانی در محل (Remote Hands) و گزارشگیریهای امنیتی، هزینههای جداگانهای دارند.
نکته مهم: فراموش نکنید که هزینه کولوکیشن، فقط اجارهبها است. هزینه خرید سرور، تعمیرات و قطعات یدکی تماماً جداگانه و با خود شماست.
کولوکیشن ابری فردوسی، کلبه امن تجهیزات شما
حالا که تصمیم گرفتهاید مالکیت سختافزار خود را حفظ کنید و آن را به یک کولوکیشن منتقل کنید، انتخاب سرویسدهنده مناسب تضمیندهنده آرامش شما در آینده است. سختافزار شما سرمایه شرکت شماست و نباید آن را به هر فضایی سپرد. برای همین است که زیرساخت کولوکیشن ابر فردوسی بهگونهای طراحیشده که دغدغههای فیزیکی شما به صفر برسد:
- تأمین برق بدون نوسان: استفاده از مسیرهای برق شهری مجزا + ژنراتورهای دیزلی آمادهبهکار + UPSهای صنعتی.
- امنیت فیزیکی چندلایه: دوربینهای مداربسته ۲۴ ساعته، کنترل تردد پیشرفته و نگهبانی فیزیکی دائم
- کولینگ و تهویه استاندارد: سیستم سرمایش دقیق برای تضمین طول عمر قطعات حساس سرور شما
- پشتیبانی متخصص: تیم فنی مستقر در دیتاسنتر که زبان سختافزار شما را میفهمند.
ما در ابر فردوسی فضایی را فراهم کردهایم که سرور شما، درست مثل زمانی که پیش خودتان است امن باشد؛ اما با امکاناتی که در دفتر کارتان نخواهید داشت.
جمعبندی
به ایستگاه پایانی رسیدیم. حالا که با تمام زوایای پنهان و آشکار سرویس کولوکیشن آشنا شدید و فهمیدیم کولوکیشن چیست، تصمیمگیری باید سادهتر شده باشد. واقعیت این است که هیچ پاسخ «بله» یا «خیر» مطلقی وجود ندارد؛ همهچیز به داشتههای فعلی شما بستگی دارد. اگر درحال حاضر سختافزارهای قدرتمندی در شرکت دارید که خاک میخورند یا قوانین سازمانی شما را مجبور به نگهداری فیزیکی دادهها میکند، کولوکیشن امنترین و عاقلانهترین انتخاب است. در این حالت، دیتاسنتر مثل یک گاوصندوق بزرگ عمل میکند که از سرمایه شما محافظت میکند.
اما اگر هنوز سختافزاری نخریدهاید و میخواهید از شر هزینههای تعمیرات، نگرانیهای سوختن قطعات و رفتوآمد به دیتاسنتر خلاص شوید، شاید بهتر باشد نگاهی دوباره به سرور ابری بیندازید. در نهایت، انتخاب بین مالکیت کامل با دردسر نگهداری و اجاره منعطف با خیال راحت است.
شما کدام را ترجیح میدهید؟ آیا حاضرید برای داشتن کنترل کامل سختافزار، مسئولیت تعویض قطعات را به جان بخرید؟ نظرات و تجربیات خود را درباره چالشهای نگهداری سرور با ما در میان بگذارید.
منابع:
techtarget | datacenterknowledge | gartner | brilliancesecuritymagazine | globenewswire | databank
سؤالات متداول
به زبان ساده Colocation چیست؟
کولوکیشن یعنی شما سرور و سختافزار خودتان را میخرید و به دیتاسنتر میبرید. دیتاسنتر فقط فضا، برق، اینترنت و سرمایش را تأمین میکند. در واقع شما مالک سختافزار هستید و فقط زیرساخت نگهداری را اجاره میکنید.
هزینه کولوکیشن بر چه اساسی محاسبه میشود؟
هزینه نهایی معمولاً ترکیبی از سه فاکتور است: ۱- تعداد یونیت (فضای اشغالی در رک)، ۲- میزان برق مصرفی (برحسب آمپر یا توان) و ۳- پهنای باند و ترافیک اینترنت. خدمات اضافی مثل پشتیبانی فنی هم هزینه جداگانه دارد.
فرق اصلی کولوکیشن با سرور اختصاصی چیست؟
تفاوت در مالکیت است. در سرور اختصاصی، سختافزار متعلق به شرکت هاستینگ است و شما آن را اجاره میکنید (اگر خراب شود، آنها عوض میکنند). در کولوکیشن، سختافزار متعلق به شماست (اگر خراب شود، هزینه و مسئولیت تعویض با شماست).
آیا برای هر کاری باید حضوری به دیتاسنتر برویم؟
خیر. برای کارهای ساده مثل ریستارت کردن یا چک کردن کابلها، سرویسی به نام ریموت هندز (Remote Hands) وجود دارد که تکنسینهای دیتاسنتر بهجای شما انجام میدهند. اما برای تعمیرات سختافزاری جدی، حضور خودتان یا نمایندهتان لازم است.
امنیت کولوکیشن چطور تأمین میشود؟
دیتاسنترها امنیت فیزیکی بسیار بالایی دارند (دوربینهای مداربسته، کنترل تردد بیومتریک و نگهبانی ۲۴ ساعته). اما امنیت نرمافزاری (فایروال داخلی ویندوز/ لینوکس و آنتیویروس) کاملاً برعهده خودتان است.
۶. چرا بهجای کولوکیشن از سرور ابری استفاده نکنیم؟
اگر سختافزار ندارید، سرور ابری معمولاً بهصرفهتر و بیدردسرتر است چون نیاز به سرمایه اولیه سنگین برای خرید سرور ندارد و مقیاسپذیر است. اما اگر سختافزار دارید یا نیازهای امنیتی خاص (Compliance) دارید، کولوکیشن گزینه بهتری است.
حداقل فضای قابلاجاره در کولوکیشن چقدر است؟
معمولاً حداقل فضا یک یونیت (1U) است، اما بسیاری از دیتاسنترها امکان اجاره نیمرک، رک کامل و حتی قفسهای اختصاصی (Cage) را هم فراهم میکنند.
